Eh! bila saya nangis?

Awak datang lagi. Tak jemu ker menjenguk saya? Tersenyum-senyum plak tu. Janganlah macam tu. Cair plak saya kang. Saya tengah marah kat awak ni. Tak jemu-jemu wajah saya awak tatap. Apa masalahnya? Saya tengah merajuk ni. Cepatlah pujuk...Apa! tak reti pujuk? Baik tak payah datang.

Tapi awak datang sini pun, saya cam dah termakan pujuk,camno ni? Pergilah jauh-jauh. Geramnyer! Nyampah ! tapi sayang, heh!

Awak,cepatlah...pujuk saya sikit je. Mesti saya maafkan awak. Bila lagi nak manja? time ni je lah. Awak pun mood baik je ni...layanlah kerenah saya kejap. Dah lama kita tak jumpa. Saya rindu sangat kat awak. Bangat-bangat!

Janganlah senyum lagi. Isk! tak leh tido la malam ni...mesti asyik terbayang awak jer. Awak tak sayang saya ker? kalau tak sayang, takkan awak sanggup datang sini kan. Uwa! rasa cam nak nangis jer, tapi saya tak nak kalah depan awak.

Ape? senyum-senyum lagi dari tadi. Saya tahulah itu ubat duka saya. Tiba-tiba...tangan awak singgah dipipi,menyapu air mata yang mengalir tanpa sedar. eh! bila saya nangis?

Tumpah juga air mata rindu ini. Saya tidak mampu nak luah. Juga tak pandai nak bermanja. Perangai saya penggerak segala-galanya. Nasib baik awak faham signal saya,huhu...

Saya nak manja dengan awak,tapi awak buat dek jer...tu yang saya merajuk tu! Tengok tu,senyum lagi....gggggrrrrrrrrrrrr